Οι διασκεδαστικές...μεταμορφώσεις του Χρυσίππου!

Στο έργο του «Βίων Πράσις» ο Λουκιανός σκιαγραφεί τα φιλοσοφικά συστήματα της εποχής του με έναν πολύ έξυπνο τρόπο:ιδρυτές φιλοσοφικών σχολών και γνωστοί φιλόσοφοι παρουσιάζονται να εκτίθενται σε πλειστηριασμό,οι δε υποψήφιοι αγοραστές εξετάζουν έναν έναν τους επιφανείς άνδρες.Οι στιχομυθίες που διαμείβονται,μέσα από την πένα του Λουκιανού,φωτίζουν τις πεποιθήσεις των σοφών,ενώ έντονη είναι και η καυστική διάθεση του συγγραφέα.Στο απόσπασμα που ακολουθεί ένας αγοραστής συνομιλεί με τον Χρύσιππο,έναν από τους σημαντικότερους αρχαίους στωικούς φιλοσόφους,και ο διάλογος είναι εξόχως διασκεδαστικός:


ΧΡΥΣΙΠΠΟΣ:-Ωδέ πως•ο λίθος σώμα εστι;
ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ:-Ναι.
ΧΡΥΣ.:Τί δε;το ζώον ου σώμα;
ΑΓ.:-Ναι.
ΧΡΥΣ.:-Συ δε ζώον;
ΑΓ.:-Έοικα γουν.
ΧΡΥΣ.:-Λίθος άρα ει σώμα ουν.
ΑΓ.:-Μηδαμώς•αλλ’ανάλυσόν με προς του Διός και εξ υπαρχής ποίησον άνθρωπον.
ΧΡΥΣ.:-Ου χαλεπόν•αλλ’έμπαλιν ίσθι άνθρωπος.ειπέ γαρ μοι,παν σώμα ζώον;
ΑΓ.:-Ου.
ΧΡΥΣ.:-Τί δε;λίθος ζώον;
ΑΓ.:-Ου.
ΧΡΥΣ.:-Συ δε σώμα ει;
ΑΓ.:-Ναι.
ΧΡΥΣ.:-Σώμα δε ουν ζώον ει;
ΑΓ.:-Ναι.
ΧΡΥΣ.:-Ουκ άρα λίθος ει ζώον γε ων.


(ΧΡΥΣ.:-Πρόσεξε•είναι η πέτρα σώμα;
ΑΓ.:-Ναι.
ΧΡΥΣ.:-Ένα ζωντανό πλάσμα δεν είναι σώμα;
ΑΓ.:-Ναι.
ΧΡΥΣ.:-Εσύ είσαι ζωντανό πλάσμα;
ΑΓ.:-Έτσι μου φαίνεται.
ΧΡΥΣ.:-Άρα όντας σώμα είσαι πέτρα.
ΑΓ.:-Σε καμία περίπτωση.Αλλά,για όνομα του Διός,ανάλυσέ με και κάνε με απ’την αρχή άνθρωπο.
ΧΡΥΣ.:-Δεν είναι δύσκολο•γίνε ξανά άνθρωπος.Πες μου λοιπόν,είναι κάθε σώμα ζωντανό πλάσμα;
ΑΓ.:-Όχι.
ΧΡΥΣ.:-Η πέτρα είναι ζωντανό πλάσμα;
ΑΓ.:-Όχι.
ΧΡΥΣ.:-Εσύ είσαι σώμα;
ΑΓ.:-Ναι.
ΧΡΥΣ.:-Όντας όμως σώμα είσαι ζωντανό πλάσμα;
ΑΓ.:-Ναι.
ΧΡΥΣ.:-Άρα,όντας ζωντανό πλάσμα,δεν είσαι πέτρα).





(Πηγή:«Βίων Πράσις» του Λουκιανού).

Η...διαχρονική κρίση της Ελλάδας(μια επίκαιρη μαρτυρία).

Ο Διομήδης Κυριακού υπήρξε επιφανής πολιτικός και νομομαθής του 19ου αιώνα.Γιος του Αναστασίου Κυριακού,προκρίτου των Σπετσών,καταγόταν από οικογένεια που διακρίθηκε στην Επανάσταση του 1821 και ιδιαίτερα στον ναυτικό αγώνα.Το 1862 εξελέγη πληρεξούσιος Σπετσών στη Β’ Εθνοσυνέλευση(10/12/1862-16/11/1864),όπου εργάστηκε ειδικότερα ως μέλος της επιτροπής για την κατάρτιση του νέου Συντάγματος.Επειδή όμως οι γνώμεις και οι απόψεις του για το σχέδιο του νέου Συντάγματος δεν εισακούστηκαν,υπέβαλε τις παρατηρήσεις του εγγράφως στην Εθνοσυνέλευση στη συνεδρίαση της 29/07/1864,ενώ παράλληλα τις δημοσίευσε σε ιδιαίτερη μελέτη με τον τίτλο «Παρατηρήσεις επί του προσχεδίου του Συντάγματος».Οι παρατηρήσεις του προδίδουν όχι μόνο την νομική ευρυμάθειά του,αλλά και βαθιά και ακριβή γνώση των πολιτικών πραγμάτων της Ελλάδας,δεν απέχουν δε πολύ από τις παρατηρήσεις ενός σημερινού μελετητή του πολιτικού βίου της χώρας μας,αναφορικά με την οικονομική(και μη) κρίση που αυτή διέρχεται.Στον πρόλογο,λοιπόν,των παρατηρήσεών του ο Διομήδης Κυριακού σημειώνει τα ακόλουθα:

«Η Ελλάς έπαθε,διότι ούτε εφηρμόσθησαν οι νόμοι ακριβώς,ούτε κατελήφθη η δέουσα φροντίς της εκλογής των εναρετωτέρων ως δημοσίων ή δημοτικών λειτουργών,ούτε ετιμωρήθησαν προσηκόντως οι πολιτικώς παρανομήσαντες,ούτε επροστατεύθη η αληθής ικανότης,η αχώριστος ούσα από της αρετής και,γενικώτερον,διότι δεν περιεστάλη εις το απολύτως αναγκαίον η πολιτική ανάμιξις και ενέργεια,ήτις,όπου ευρίσκεται παρ’ημίν,τοσούτον εις πλείονας αυθαιρεσίας και καταχρήσεις εκτρέπεται.Κυριώταται πληγαί της Ελλάδος,εξ ων επηρεάζεται πάσα η κατάπτωσις αυτής,είναι η εγερθείσα εις τους πολλούς όρεξις του ζην εκ των δημοσίων και η ασθένεια του χαρακτήρος των πολιτικών αυτής ανδρών».

(Πηγή:«Οι Πρόεδροι Εθνοσυνελεύσεων,Γερουσίας και Βουλής των Ελλήνων(1843-2000)» του Θωμά Ευ. Σταΐκου).