Η αρχαία προέλευση δύο πολύ γνωστών φράσεων.

1. [ΧΑΡΜΙΔΗΣ] «Ουκούν επεί τοιαύτη εκείνη,αφηρήσθω μεν ήδη το διατείχισμα,περιβάλλωμεν δε αλλήλους και φιλώμεν και αληθώς συνώμεν∙Φιλημάτιον δε πολλά χαιρέτω»
(Αφού,λοιπόν,τέτοια είναι εκείνη,να αφαιρεθεί τώρα το «τείχος»,για να αγκαλιάσουμε ο ένας τον άλλον και να φιληθούμε και να συνευρεθούμε πραγματικά∙η δε Φιλημάτιον ας πάει στο καλό).
Σήμερα λέγεται η ίδια έκφραση ,ελαφρώς διαφορετικά, ως «χαιρετίσματα»!
(Πηγή:Από τον Διάλογο «Τρύφαινα και Χαρμίδης» των «Εταιρικών Διαλόγων» του Λουκιανού).


2. [ΠΑΝΝΥΧΙΣ] «Τίς γένωμαι;πώς αν με η γη καταπίοι;»
(Τί θα γίνω;Δεν ανοίγει η γη να με καταπιεί;).
(Πηγή:Από τον Διάλογο «Δορκάς και Παννυχίς και Φιλόστρατος και Πολέμων» των «Εταιρικών Διαλόγων» του Λουκιανού).