Ο Διονύσιος Σολωμός προειδοποιεί για την συμφορά της εθνικής διχόνοιας.

«144
Η Διχόνοια που βαστάει
ένα σκήπτρο η δολερή•
καθενός χαμογελάει,
παρ’το,λέγοντας,και συ.

145
‘Κειό το σκήπτρο που σας δείχνει
έχει αλήθεια ωραία θωριά•
μην το πιάστε,γιατί ρίχνει
εισέ δάκρυα θλιβερά.

146
Από στόμα οπού φθονάει,
παλικάρια,ας μην ‘πωθεί,
πως το χέρι σας κτυπάει
του αδελφού την κεφαλή.

147
Μην ειπούν στον στοχασμό τους
τα ξένη έθνη αληθινά•
εάν μισούνται ανάμεσά τους
δεν τους πρέπει ελευθεριά.

148
Τέτοια αφήστενε φροντίδα•
όλο το αίμα οπού χυθεί
για θρησκεία και για πατρίδα
όμοια έχει την τιμή.

149
Στο αίμα αυτό,που δεν πονείτε
για πατρίδα,για θρησκειά,
σας ορκίζω,αγκαλιασθείτε
σαν αδέλφια γκαρδιακά».





Από το ποίημά του «Εις το θάνατο του Λορδ Μπάΐρον»:
«70
Ερινύαν από τα χθόνια
που η Ελπίδα απαρατά•
η θεομίσητη Διχόνοια
που τον άνθρωπο χαλνά.

71
Αφού εδιώχτηκε από τα’άστρα
όπου ετόλμησε να πα,
πάει στους κάμπους,πάει στα κάστρα,
χωρίς να βρει δυσκολιά•

72
και κρατώντας κάτι φίδια
που είχε βγάλει απ’την καρδιά,
και χτυπώντας τα ‘πιτήδεια
εις τους Έλληνας,περνά•

80
και άλλοι αλίτηροι!χτυπώντας
πέφτουνε στον αδελφό,
και παινεύονται,θαρρώντας
πως εχτύπησαν εχθρό.

81
Και τους φώναξε(η Γυναίκα,το φανταστικό πρόσωπο του ποιήματος,που προσωποποιεί την Ελευθερία) :«Φευγάτε
τσ’ Ερινύας την τρικυμιά•
ω!τι κάνετε;Πού πάτε;
Για φερθείτε ειρηνικά•

82
γιατί αλλιώς θε να βρεθείτε
ή με ξένο βασιλιά,
ή θα καταφανισθείτε
από χέρια αγαρηνά

83
Αφού εδώ στην παλαιά σου
κατοικία και άλλη φορά
με διχόνοιες τα παιδιά σου
σου ετοιμάσανε εξοριά

166
Η Διχόνοια κατατρέχει
την Ελλάδα•αν νικηθεί,
ΜΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΕΙ
Τ’όνομά σας ξαναζεί».





(Πηγές:«Ύμνος εις την Ελευθερίαν» και «Εις το θάνατο του Λορδ Μπάΐρον» του Διονυσίου Σολωμού).