Γιατί τα αδικήματα πρέπει να τιμωρούνται γρήγορα.

Το ακόλουθο χωρίο θα μπορούσε να είναι σημερινό,γραμμένο,για να στηλιτεύσει τα «κακώς κείμενα» του δικαστικού μας συστήματος.Στην χώρα μας,η απερίγραπτη καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης εξομοιούται,θα λέγαμε,με αρνησιδικία,με άρνηση δηλ.της δικαστικής αρχής να πράξει το καθήκον της.Ο Πλούταρχος έχει άποψη επί του σοβαρού αυτού προβλήματος και σπεύδει να προειδοποιήσει τους ανθρώπους όλων των εποχών:


«…Και μην «το αμύνασθαι τω παθείν»,ως Θουκυδίδης φησίν*,«ότι εγγυτάτω κείμενον» ευθύς αντιφράττει την οδόν τοις επί πλείστον ευροούση τη κακία χρωμένοις.ουθέν γαρ ούτω χρέος ως το της δίκης υπερήμερον γινόμενον ασθενή μεν ταις ελπίσι ποιεί και ταπεινόν τον αδικούμενον,αύξει δε θρασύτητι και τόλμη τον μοχθηρόν•αι δ’υπό χείρα τοις τολμωμένοις απαντώσαι τιμωρίαι και των μελλόντων εισίν επισχέσεις αδικημάτων και μάλιστα το παρηγορούν τους πεπονθότας ένεστιν αυταίς».


(Επιπλέον,όπως λέει ο Θουκυδίδης,όταν «η εκδίκηση έρχεται πιο κοντά στο πάθημα»,αμέσως κλείνει το δρόμο σε κείνους που καθοδηγούνται όσο το περισσότερο από την ικανότητά τους στην κακία.Καμιά,πραγματικά,οφειλή που καθυστερείται η απόδοσή της δεν φθείρει τόσο πολύ τις ελπίδες του αδικημένου ούτε τον ταπεινώνει τόσο,και καμιά δεν αυξάνει τόσο πολύ την θρασύτητα και την τόλμη του πονηρού όσο η οφειλή της τιμωρίας.Οι τιμωρίες,όμως,που αντιμετωπίζουν αμέσως τις θρασείες πράξεις εμποδίζουν τα μελλοντικά αδικήματα και μαζί είναι η καλύτερη παρηγόρηση για τα θύματα).


*Θουκυδίδης,Γ 38.




(Πηγή:«Περί των υπό του θείου βραδέως τιμωρουμένων» του Πλουτάρχου).