Ομοφυλοφιλία στον θηβαϊκό Ιερό Λόχο;Μια μαρτυρία περί του αντιθέτου.

«Λέγεται δε διαμείναι μέχρι της εν Χαιρωνεία μάχης αήττητον•ως δε μετά την μάχην εφορών τους νεκρούς ο Φίλιππος έστη κατά τούτο το χωρίον,εν ω συνετύγχανε κείσθαι τους τριακοσίους,εναντίους απηντηκότας ταις σαρίσαις άπαντας εν τοις στενοίς όπλοις και μετ’αλλήλων αναμεμειγμένους,θαυμάσαντα και πυθόμενον,ως ο των εραστών και των ερωμένων ούτος είη λόχος,δακρύσαι και ειπείν•«απόλοιντο κακώς οι τούτους τι ποιείν ή πάσχειν αισχρόν υπονοούντες».


(Λέγεται ότι ο Ιερός Λόχος παρέμεινε αήττητος μέχρι την μάχη στη Χαιρώνεια•κι όταν μετά την μάχη ο Φίλιππος,επιθεωρώντας τους νεκρούς,στάθηκε στο χώρο αυτό,στον οποίο είχαν πέσει οι τριακόσιοι,έχοντας αντιμετωπίσει μετωπικά όλες τις σάρισες με τα όπλα τους και πεσμένοι ο ένας πάνω στον άλλο,μένοντας έκθαμβος και μαθαίνοντας ότι αυτός ο λόχος ήταν των εραστών και των ερωμένων,δάκρυσε και είπε:«Να έχουν κακό τέλος,όσοι υπονοούν ότι αυτοί(με την μεταξύ τους σχέση) έκαναν ή έπαθαν κάτι το αισχρό»).







(Πηγή:«Πελοπίδας» από τους «Βίους Παραλλήλους» του Πλουτάρχου).